فیروزه

۱
کسی در شط شب تا صبح پارو می‌زند اینجا
و باد این صوفی آشفته هوهو می‌زند اینجا

پریشان نغمه‌ای در پردهٔ این باد پیچیده است
زنی چنگی مگر بر تار گیسو می‌زند اینجا

به دنبال نشانی از تو و لبخندهای تو
کسی در خاطراتم سر به هر سو می‌زند اینجا

پریشان‌تر ز گیسوی تو و بخت خودم باشم
اگر گیسوی تو با بخت من مو می‌زند اینجا

در این شب‌های دلتنگی، ز صدها فرسخ سنگی
فراهم می‌شود اندوه و اردو می‌زند اینجا

شبیه موج گندم‌زار، این دل در تپش‌هایش
نمی‌یابد کناری هرچه پهلو می‌زند اینجا

نگاهی منتظر، هر شب، کنار پنجره، خاموش
چراغی همچنان در باد سوسو می‌زند اینجا…

۲
تنت رؤیای بی‌تابی است در کابوس‌های من
گوارا چشمه‌ای در واحهٔ افسوس‌های من

تو می‌خندی و از آن سوی دریاها و رؤیاها
نسیمی می‌وزد بر خلوت فانوس‌های من

دو ققنوس‌اند دستانم، و دستان تو خورشیدی
که آتش می‌زند در خرمن ققنوس‌های من

تو آن رازی که مجنون دید در لیلا و مجنون شد
نمی‌گنجی مگر در قاب نامحسوس‌های من

یقین از برکت «یا عشق» و «یا محبوب» و «یا معشوق»
اجابت می‌شود «یا حق» و «یا قدوس‌»های من

پُرم از ُسکر شب‌بوهای گلگونی که می‌رویند
به صبح پیکرت همواره بعد از…