فیروزه

به جمله‌ای منسوب به آنتون دو سنت‌ اگزوپری فکر می‌کنم که می‌گوید: «اگر می‌خواهی کشتی بسازی، مردم را جمع نکن که چوب بیاورند و هر کدام کاری انجام دهند، بلکه به آن‌ها یاد بده عظمت بی‌پایان دریا را طلب کنند.» می‌بینم این امواج تازه که مدام به سوی ساحل می‌غلطند، نشانه‌هایی از نقاط دوردست با خود می‌آورند و اجازه می‌دهند بر من بتازند، چیزی حقیقتاً الهام‌بخش است. در میان امواج بزرگ و فرح‌بخشی که به تازگی دیده‌ام ـ اگر از عالم ادبیات و موسیقی و فیلم مثال بزنم ـ به «آینهٔ پادشاهی»، برگزیده داستان‌های کوتاه پیتر بیگل، یا آلبوم «رودخانه‌ها» اثر Wildbirds & Peacedrums ؛ و فیلم «کسوف»، ساخته کانر مک‌فرسون برخورده‌ام.

—Kevin Brockmeier, author of The Illumination