وقتی در بالاترین درجهٔ خلاقهام هستم به خودم لقب «سریش» میدهم. بس که به کارم چسبیدهام و درگیر آن هستم. در این حالت تقریباً هر چیزی میتواند در غنای نوشتنم مؤثر باشد. یکی از منابع ساده و در عین حال تأثیرگذار الهام برای من، بیرون رفتن است. بیرون، روی صندلی چوبی بزرگ و قدیمی حیاط خلوت مینشینم و تلاش میکنم تا جایی که میشود احساساتم را در چیزی که مینویسم درگیر کنم. نویسندهها زندگیشان را وقف میزهای تحریر کردهاند برای همین شگفتی طبیعت میتواند آنها را اساساً سر حال بیاورد. گاهی اجزای طبیعت مثل آسمان، درختان و سنگها به داستانهایم وارد میشوند و گاهی هم نه، ولی با این حال بیرون رفتن و نوشتن همیشه به پیشرفت کارم کمک می کند.
—Diana Abu-Jaber, author of Origin (Norton, 2007)