۱۳ مارس ۲۰۰۸
۵ ربیع الاول ۱۴۲۹
یک تولد، یک درگذشت و یک رویداد در تاریخ فرهنگی – هنری امروز قابل ره گیری است .
۱۴۵ سال پیش در چنین روزی از سال میلادی گابریل دانونزیو، نویسنده ایتالیایی متولد شد. «سرزمین بکر»،«هوس» و «آتش» از آثار اوست.
۱۶۱ سال پیش در چنین روزی از سال قمری دارالفنون ،نخستین مدرسه جدید ایرانی افتتاح شد . میرزاتقی خان امیرکبیر برای برپایی این مدرسه سعی بسیار کرده بود، اما هنگام افتتاح در تبعیدی به سر می برد که به قتلش انجامید.
و ۳۳ سال پیش در چنین روزی از سال میلادی ایوو آندریچ ،نویسنده یوگسلاو درگذشت.
ایوو آندریچ
ایوو آندریچ، داستان نویس یوگسلاو ، در دهم اکتبر ۱۸۹۲ در بوسنی که در آن زمان تحت سلطه اتریش – مجارستان بود، متولد شد. در سارایوو به دبیرستان رفت و از دانشگاه گراتز در سال ۱۹۲۳ مدرک دکتری فلسفه دریافت داشت . آندریچ که ناسیونالیستی پر حرارت بود، طی جنگ جهانی اول، توسط مقامات اتریشی – مجار زندانی شد. پس از جنگ با تشکیل دولت یوگسلاوی به سیاست راه یافت. ایوو آندریچ پیش از حمله آلمان در سال ۱۹۴۱ به یوگسلاوی وزیر مختار یوگسلاوی در آلمان بود و در طول جنگ جهانی دوم در آپارتمانش در بلگراد در بازداشت به سر می برد و تمام وقت و انرژی خود را صرف نوشتن می کرد.
ایوو آندریچ در وهله نخست به سبب مجموعه اشعارش در سال ۱۹۱۸ شهرت یافت و انتشار سه رمان «پلی بر درینا»، «تاریخچه بوسنی» و «زنی از سارایوو» در مجموعه «تریلوژی بوسنی» در سال ۱۹۴۵ توجه اهالی ادب را به او جلب کرد.
ایوو آندریچ در سال ۱۹۶۱ به سبب «قدرت حماسی آثارش که با آن مضامینی را که از تاریخ کشورش برکرفته است، ترسیم می کند» به عنوان برنده جایزه نوبل شناخته شد و در سیزدهم مارس ۱۹۷۵ در بلگراد درگذشت.
* Ivo Andrić
