پدر «جان بنویل» (John Banville) در گاراژ کار میکرد و مادرش خانهدار بود. برادر بزرگترش رمان مینویسد همینطور خواهرش. او سال ۱۹۴۵ در وکسفورد ایرلند به دنیا آمد. در مدرسهٔ برادران مسیحی درس خواند. مدتی برای یک شرکت هواپیمایی کار میکرد و در خلال همین کار به سفرهای زیادی رفت. سالهای ۶۸ و ۶۹ را در امریکا گذراند و همانجا با همسرش آشنا شد. بعد از بازگشت به ایرلند ابتدا در «آیریش پرس» و بعد برای «آیریش تایمز» و «نیویورک ریویو» کار کرده است. در سال ۲۰۰۵ برای رمان «دریا» برندهٔ جایزه بوکر شد و چند سالی میشود با نام مستعار «بنجامین بلک» داستانهای جنایی مینویسد. رمان «دریا»ی او را «اسدالله امرایی» به فارسی ترجمه و نشر افق آن را منتشر کرده است. این کتاب با استقبال خوب مخاطبان ایرانی مواجه شده و اکنون در آستانهٔ چاپ سوم است. ادامه…
فقط میگذارم همه چیز توی ذهنم جا بیفتد.
گفتوگو با آلیس مونرو (Alice Munro)
به جای مقدمه
این تکهها را دبورا تریسمن ویراستار بخش داستان نیویورکر پس از دیدار با آلیس مونرو نوشته است.
– در کودکی مونرو برای خودش داستان میگفت. یکی از اولین داستانهای او «پری دریایی کوچک بود» داستان پری دریایی کوچک هانس کریستین اندرسون. داستانی که آلیس نمیتوانست آخرش را تحمل کند. پری مجبور بود بین اینکه پرنسس را بکشد یا اینکه برگردد و به خواهرش بپیوندد یکی را انتخاب کند. تصمیمی که آلیس فکر میکرد خیلی غیرمنصفانه است. همین شد که او داستان جدیدی ساخت. داستانی با پایان خوش! ادامه…
از یک تصویر شروع میکنم.
گفتوگو با دن چاون برندهٔ جایزهٔ اُ. هنری
دن چاون متولد ۱۹۶۴ آمریکاست. از او تا به حال چهار کتاب منتشر شده است. رمان آخرش «منتظر جوابت باش» آگوست ۲۰۰۹ به ویترین کتابفروشیها آمده است. کارهای قبلی او هر کدام به تنهایی توانستهاند افتخارات زیادی کسب کنند از جمله جایزه اُ. هنری، کتاب سال از دید رسانهها، جایزه پوشکارت و…
کتاب درخشان و مهجور «درمیان گمشدگان» گزیدهای از داستانهای دو مجموعهٔ نخست اوست که امیرمهدی حقیقت آن را به فارسی برگردانده و نشر مرکز منتشر کرده است.
همسر چاون، شیلا شوارتز، نویسنده و برندهٔ جایزه اُ. هنری دوسال پیش به دلیل ابتلا به سرطان از دنیا رفت و چاون هم اکنون با دو فرزندش در کیلولند زندگی میکند.
آنچه میآید گزیدهای است از گفتوگوی او با نشریهٔ رامپس در سپتامبر ۲۰۰۹. ادامه…
هر نسلی یک آلیس مونرو دارد
گفتوگو با یی یون لی
یی یون لی(Yiyun Li) متولد ۱۹۷۲در چین است. او در ۱۹۹۶ برای تحصیل در رشته ایمونولوژی به آمریکا مهاجرت کرد و تا کنون آنجا زندگی میکند. اولین کتاب یی یون لی مجموعه داستانی بود با عنوان A thousand years of good prayers که در ۲۰۰۵ منتشر شد و توانست جایزهٔ اوکانر، پن، همینگوی، جایزهٔ گاردین برای اولین اثر داستانی و نیز جایزه کالیفرنیا برای اولین اثر داستانی را به دست آورد.این کتاب با عنوان «مرگ شوخی بدی نیست» توسط گیتا حجتی به فارسی برگردانده شده است.
دومین اثر یی یون لی رمانی ست با عنوان آوارگان The vagrans که در فوریه دوهزار و نه منتشر شد.
آنچه میآید بخشی از گفتوگویی است که در مجله rumpus منتشر شده است.
ادامه…
کارگاه نویسندگی خلاق برای تأمین معاش نویسندهها خوب است.
گفتوگو با چینوا آچی به
چینوا آچی به ( Chinua Achebe) متولد ۱۹۳۰در نیجریه است. کارهای اولیهاش اغلب رمان و داستان کوتاه است و این اواخر بیشتر ویراستاری کرده است و مقالات و مطالب سیاسی نوشته. در میان آثارش چند مجموعه شعر و داستانهایی هم برای کودکان دیده میشود.
آچی به تا به حال جوایز متعددی کسب کرده که از آخرینهایش میتوان به جایزه بوکر ۲۰۰۷ و جایزه صلح ناشران آلمان ۲۰۰۲ اشاره کرد.
از رمان اول آچی به ( Things Fall Apart ) همه چیز فرو میپاشد، تا به حال سه ترجمه و از ( No Longer at Ease ) دیگر آرامشی نیست؛ یک ترجمه به فارسی موجود است.
آنچه میآید قسمتی از گفتوگوی بلند آچی به است با نشریه پاریس ریویو.
ادامه…
در جزیره ماندن و در «فیروزه» بودن.
یکم:
شاید بهتر باشد همین اول بگویم قرار است چه کار کنم. یعنی آن چیزی که باید صبر کنید آخر نوشته بخوانید را همین جا اعلام کنم. حقیقت این است میترسم چیزی دستگیرتان نشود چرا که بنا دارم در این یادداشت مدام از این شاخه به آن شاخه کنم. درستترش اینکه در موضوعی با این همه شاخه، کار من نیست هی اینطرف و آنطرف نزنم.
فرض کنید قرار است ژاپن را ببنید. چطور میتوانید این کار را بکنید بیآنکه از این جزیره به جزیره دیگر نروید. حال آنکه ژاپن یعنی همین جزیرههای پراکنده.
به همین دلیل است که میخواهم پیش از شروع، تمام کنم و بگویم ژاپن تا زمانی کشور جزیرههای پراکنده است که آبشدن یخهای قطب جنوب، جزیرههایش را به هم نچسباند. و همینجا به تمام وبلاگهایی که این روزها حکم جزیره دارند بگویم: ژاپن بمانید! ادامه…