نقالان الهام‌بخش من‌اند. مشتاقانه به آن‌ها گوش می‌سپارم بعد خود را به دست خیال می‌سپارم. شخصیت‌ها پیش از آنکه به داستانی وارد شوند، باید کاملاً در ذهنم شکل بگیرند. من سعی می‌کنم که کارهای تازه را بخوانم، اما کارهای بسیاری هستند که بارها و بارها به آن‌ها رجوع می‌کنم. وقتی در حال تحلیل شیوه‌هایی برای به تصویر کشیدن خانواده‌ای که پیوندها و روابطشان ناکارآمد است، هستم بار دیگر به سراغ کتاب نفرت، دوستی، همراهی، عاشقیت، ازدواج آلیس مونرو می‌روم. دفتر پرسش‌های پابلو نرودا الهام‌بخشی روح‌فزاست. همچنین کتاب غرق شدن جونات دیاز و کتاب کاراملوی سیسنرو را چندین بار خوانده‌ام و همیشه با رضایت و خوف و هیبت از شخصیت‌هایش از آن جدا شده‌ام. ادامه…
