فیروزه

جوزه مارتی می‌نویسد: «در جهان می‌بایست مراتبی از شرافت وجود داشته باشد، همین‌طور که درجاتی از نور. وقتی مردمان بسیاری بدون شرافت وجود دارند، حتماً دیگرانی هستند که بار شرافت ایشان را به دوش می‌کشند». آنچه به من الهام می‌بخشد، مردان و زنانی‌اند که بار شرافت زندگی را بر دوش می‌کشند. مردان چون برادرانی که به من در زندان گریتفورد چیزهایی آموختند. زندگی‌شان را پس از جنگ ویتنام بازیافتند. مادران جوانی که در پایان روز کاری خسته و بی‌رمق، بی‌آن‌که به جایی نگاه کنند، بچه‌هایشان را به گوشه‌ای می‌بردند. آنچه به من الهام می‌بخشد این است که چگونه یکدیگر را مجبور می‌کنیم خود را تماشا کنیم که برخاسته‌ایم و داریم قصه‌هامان را تعریف می‌کنیم. … و زنده ماندن؛ آنچه به من الهام می‌بخشد زنان و مردانی‌اند از آفریقا، آسیا،حوزه کارائیب، آمریکای لاتین، آمریکای جنوبی، خاور میانه، اروپا و آمریکا. همین است که من به حرف زدن‌ها، راه رفتن‌ها، لهجه‌ها، خنده‌ها،خاموشی‌ها و آهنگ‌ها توجه می‌کنم. ادامه…