فیروزه

مهم‌ترین چیزی که هنگام نوشتن به آن نیازمندم سکوت است. اما در یک خانه ۴۵ متری با دو بچه‌ای که کارشان فقط آتش سوزاندن است کمتر می‌شود خلوتی ساکت پیدا کرد. هیچ‌گاه نتوانسته‌ام کسانی را که هنگام نوشتن موسیقی می‌گذراند درک کنم. تصور کنید شما قرار است بنویسید و آن طرف اتاق کسی دارد برای خودش داد و بیدادا می‌کند. چندان کافه‌ها را برای نوشتن پیشنهاد نمی‌کنم به ویژه آن‌هایی که پاتوق نویسنده‌هاست. آنجا پر از نویسنده‌های فضول و آویزانی است که جوهر قلم بیشترشان خشکیده و جز سرک کشیدن به لپ‌تاب تو کار دیگری ندارند. ادامه…