فیروزه

۱
پنج‌شنبه ششم خردادماه روزی تاریخی بود برای همۀ آن‌ها که در سالن همایش‌های دفتر تبلیغات اسلامی قم گردهم آمده بودند تا شاهد نمایش فیلم سینمایی طلا و مس باشند. حتی تاریخی‌تر از همایش اختتامیۀ هنر آسمانی دوم که درآن آیت‌الله مقتدایی، رییس شورای مدیرت حوزۀ علمیۀ قم، در انتقاد و گِله از برنامه‌سازان رسانۀ ملی ناگهان در سخنانی غیرمنتظره‌ای گفت که «ما از مدیران رسانه ناامیدیم…طلاب خود باید بروند برنامه بسازند»!؛ بلی ششم خردادماه ـ‌چه اندازه این خرداد تاریخ‌ساز است‌ـ تاریخی بود؛ نه از آن رو که نمایش فیلم متوسط‌‌الحال طلا و مس بازتابی آن‌ چنان داشت و نه از آن رو که مانند بسیار بارهای دیگر برخی طلاب به نمایش یک فیلم و نقد آن پرداختند، بلکه از آن رو که برای نخستین بار به صورت رسمی معاونت فرهنگی حوزهٔ علمیه قم و نه نهادهای وابسته به حوزه بانی نمایش یک فیلم سینمایی شد، آن هم درست همزمان با نمایش عمومی آن در سراسر کشور؛ از آن رو که این نهاد نوپا بلیط نمایش این فیلم را در همگی مدارس توزیع کرده بود و با سلیقه‌ای قابل ستایش در طراحی پوستر و محل برگزاری مراسم جلوه‌ای دیگر از توان خود را به رخ کشاند. تاریخی بود و تاریخی شد چون دست‌کم برای نگارنده نخستین‌بار بود که رخ می‌داد در بدترین جای سالن بنشیند و فیلمی را ببیند؛ چون تمام سالن و حتی راهروی مابین صندلی‌ها و انتهای سالن و هرجا که می‌شد از آنجا نظاره‌گر فیلم بود در اشغال طلابی بود که چهرۀ برخی از ایشان برای ما ـ مایی که سال‌هاست در میان طلاب علاقه‌مند به هنر وول می‌خوریم و اهل هنرشان را می‌شناسیم ـ تازگی داشت و این یعنی بی‌شمار طلبه بودند که شب جمعه‌ای در برنامۀ هفتگی خود سینما رفتن این‌چنینی را هم گنجانده بودند و این دیگر خود تاریخ است. تاریخی است؛ چون در کل همۀ عمر صد و ‌اندی سالۀ حوزۀ علمیۀ قم ـ و اگر حوزۀ علمیۀ قم را عصارۀ همۀ فضایل موجود فقه شیعی بدانیم چرا که اگر قرار است دین به کار دنیای مردمان بیاید تنها همین حوزه است که حکومت درانداخته و تأثیرگذار بوده و هست بر همۀ شئون جهان؛ پس از این منظر فراتر از حوزۀ نجف است ـ و شاید در کل تاریخ هزار و اندی سالۀ فقه شیعه نخستین‌بار است که نهاد رسمی دینی شیعه دست‌اندرکار نمایش یک اثر هنری می‌شود…شاید به همین دلایل بود که به سردبیر محترم فیروزه که آن روز کنار دست من نشسته بود، گفتم: ما اکنون در بطن یک لحظۀ تاریخی به سر می‌بریم..بیا ناممان را با تاریخش روی در و دیوار شیک سالن حک کنیم..برای آیندگان…! ادامه…