۱
«مشکل اساسی دنیای امروز این است که افراد نادان لبریز از اطمینان و اعتماد به نفس و افراد هوشمند پر از شک و تردیدند». برتراند راسل
۲
اعتماد به نفس و اندکی احساس دیده‌شدن؛ این‌ها تنها نتایج سه دوره برگزاری «جشنوارهٔ هنر آسمانی» است. جشنواره‌ای که پنج‌شنبه ۱۲ اسفندماه از ۹ صبح تا ۶ بعدازظهر اختتامیهٔ خود را طی کرد. دوسالانه‌ای که دبیرخانهٔ دائمی دارد (گرچه غیرفعال) و یک وب‌سایت بسیار ضعیف که حتی تا دیشب که این مطلب را می‌نوشتم، هنوز به روز نشده بود تا «دیگران» در جریان روند برگزاری جشنواره و برندگان نهایی قرار بگیرند؛ وب‌سایتی رنگین‌کمانی با فونت‌ها و رنگ‌های عجیب و غریب..با لوگوی گل‌درشت جشنواره که در میانهٔ هر مطلب ظاهر می‌شود. دوسالانه‌ای که وقتی کارش را آغاز کرد هنر مدت‌ها بود خود را بر فضای حوزه تحمیل کرده بود و دیگر از لسان این خطیب و آن عالم به فضای حجره‌ها راه یافته بود. دوسالانه‌ای که حالا باید راه رفتن مستقل را، سلوک بزرگی‌کردن را یاد بگیرد. نه مانند آنچه تا کنون دیده‌ایم، بلکه آن گونه که شایستهٔ حوزهٔ صدسالهٔ قم است. نه آن‌گونه که دیگران می‌خواهندمان: در کنار خودشان، در میانهٔ دعواهایشان، مؤیّد برنامه‌هایشان، توجیه‌گر اعمالشان؛ آن گونه که خود می‌خواهیم: یک گروه بزرگ، یک بنگاه فرهنگی و هنری قدرتمند، یک لابی بزرگ برای تعیین و تغییر مسیر برنامه‌های فرهنگی و هنری ایران، یک ابزار قدرتمند اِعمال اقتدار فرهنگی ایرانی بر جهان اسلام. راهی بس دراز داریم ولی میسر؛ توشهٔ راه ولی کمی «بزرگی‌کردن» را یاد گرفتن است و مقدار زیادی اعتماد به نفس و بلندپروازی. تجربهٔ «اونجلیست‌ها» در آمریکا پیش روی ماست. ادامه…
