هر روز وقتی مشغول نوشتنم، زیاد میخوانم و بسیار به فکر فرو میروم. من معماری (جلوه و هنر آن) را راهی میبینم برای خلق آرامش، راهی که از آن الهام میگیرم و باعث میشود کمتر احساس تنهایی کنم. من بهخصوص از هنرمندانی خوشم میآید که مهارتهای بومی را بازتفسیر میکنند و آنها را در قالب دیگر فرمهای صیقلیافتة هنری ترجمه مینمایند. آثار روث آساوا در کشف بافت و زمان از دل فضای خالی، الهامبخش من است. عمر رودریگز، نقاش اهل سن آنتونیو، با رنگهای محشر بازاری مکزیک کار میکند؛ شیوه او در ترکیب رنگها به من یادآوری میکند که میتوانم گرما را از دل جزئیات بیجان به دست آورم.
—Kristin Naca, author of Bird Eating Bird (Harper Perennial, 2009)