برای الهام گرفتن، عاشق اینم که به مغازه‌های عتیقه فروشی قدیمی و بنجل بروم ـ که خوشبختانه اینجا در جنوب از آن‌ها زیاد پیدا می‌شود ـ و جعبه‌ای، عکسی یا کارت پستالی به تور بزنم. پیامی که کسانی برای هم با دست‌خطی اشرافی نوشته‌اند و دیگر نه برای کسی ناراحت کننده است و نه عجیب و نه سرگرم کننده. کاردستی‌ها هم برای من الهام بخش‌اند. عاشق اینم که یک نقاشی سطح پایین پیدا کنم یا یک حکاکی قدیمی و به کسی فکر کنم که ممکن است آن را خلق کرده باشد. نوشتن هنر خلوت است، قبول، ولی آنچه پیش از نوشتن می‌آید چنین نیست: گفت‌وگوها، مشاهدات، کنش‌ها، برخوردهای تصادفی. همهٔ این‌ها نیازمند این است که نویسنده در دنیای بیرون باشد. گاهی این که خودم را مجبور کنم بیرون بیایم سخت است ولی در نهایت، همیشه باعث می‌شود بنویسم.
—Molly Brodak, author of A Little Middle of the Night (University of Iowa Press, 2010)
