از معدود چیزهایی که نشان می‌دهد من هم دوران کودکی داشته‌ام، یک دفتر بزرگ است که یک طرفش کاردستی‌های کاغذی‌ام چسبیده و سمت دیگرش داستان‌های دوران کودکی‌ام. داستان‌هایی برآمده از قصه‌هایی که می‌شنیدم و تخیل‌های ساده کودکانه‌ام. آن وقت ها هنوز نمی‌دانستم چاپ و انتشار یعنی چه. همه تصور من از مجله هم، همان تصویر پوپک بود و کیهان بچه‌ها.
«عروسک سخنگو» ماهنامه‌ای است از جنس نوشته‌های کودکانه. نوشته‌هایی که یا کودکان و نوجوانان نوشته‌اند و یا تحریریه ای که خودش را هنوز چندان بزرگسال نمی‌داند. شاید اولین تفاوتی که از لابه لای صفحه‌های این مجله به چشم می آید، خالی بودن مجله از عکس ها و نقاشی های رنگی و طرح های کامپیوتری است؛ نقاشی‌هایی که بزرگ‌ترها می کشند و همه سعی شان تقلیدی کودکانه از هنرمندی کودکان است. نکته دیگر آن است که «عروسک» با همان جدیتی که کودکان یکدیگر را باور می کنند، به آثارشان نگاه می کند و برایشان مطلب می‌نویسد. پشت صحنهٔ این مجله هیچ بزرگ‌تری نیست که با قصد و غرضی و به دنبال هدفی صفحه‌هایی را سیاه کند. از زیباترین بخش‌های مجله، صفحه‌هایی است که داستانی با دست‌خط بچه‌ها چاپ شده است. دست‌خطی که نشان می دهد، هنوز مداد جای خودش را درست توی دست‌های نویسنده باز نکرده است. داستانی که جدا از نوع جمله‌بندی‌ها، غلط‌های املایی زیبایی دارد. اولین صفحه مجله، شناسنامه است و شاید مهم ترین بخش شناسنامه جمله ای در میانه آن: «بزرگ ترها مطالب بچه ها را ویرایش و آرایش نکنند»
کودکان در این مجله آن قدر بزرگ هستند که می‌توان برایشان پرونده‌ای سر و سامان داد. پروندهٔ این شماره «عروسک» درباره جودی بلوم است. سبک پرونده‌نگاری این مجله منحصر به فرد است. مجموعه اثرهایی که از یک شخصیت در لابه لای مطالب منتشر می‌شوند، پرونده‌ای را تشکیل می‌دهند که در عین حفظ یکدستی مطالب، نکات مهمی را به ساده‌ترین وجه در اختیار مخاطب قرار می‌دهد. مطالب منتشر شده از جودی بلوم در این شماره عبارت‌اند از: از میان از کدام راه بروم ، هری پاتر و بهترین مادربزرگ دنیا، چه کسی اهمیت می‌دهد، خدایا تو آن جایی؟ منم مارگاریت!، دیگر هیچ کتابی نخواهم نوشت، از پیش‌نویس‌ها وحشت دارم، با روشنفکران کوچک دانش‌آموز.
اگر قرار باشد یک ویژگی، برای معرفی این مجله انتخاب کنیم، شخصیت بخشی به کودکان مهم‌ترین وجه منحصر به فرد این نشریه است.
از خیلی‌ها که بپرسی شاید هنوز اسم این مجله را نشنیده باشند. پشت پنجره هیچ کیوسک روزنامه و مجله فروشی‌ای مجله «عروسک» پیدا نمی‌شود. لیست مراکزی که این مجله را در سراسر کشور می‌فروشند، در آخرین صفحه این مجله پیدا می‌کنید. (اینکه آخرین صفحه این مجله را از کجا می‌توانید پیدا کنید، مشکل دیگری است) این روزها «عروسک» بیست و یکمین سالگرد تولدش را جشن گرفته و این نوشته بهانه‌ای است تا دیگرانِ بیشتری این نشریه را بشناسند.
