۲۱ مارس ۲۰۰۸ میلادی
۱۳ ربیع الاول ۱۴۲۹ هجری قمری
سه تولد و یک درگذشت در تاریخ فرهنگی- هنری امروز قابل ره‌گیری است.
۴۲ سال پیش در چنین روزی مرتضی محجوبی، آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی برجسته‌ی پیانو، درگذشت.
۸۳ سال پیش در چنین روزی از سال میلادی پیتر بروک، فیلم‌ساز انگلیسی متولد شد. «شاه لیر» از ساخته‌های اوست.
۳۲۳ سال پیش در چنین روزی از سال میلادی یوهان سباستین باخ، موسیقی‌دان آلمانی، متولد شد. «روح» از آثار اوست.
و ۱۲۵ سال پیش در چنین روزی از سال قمری ملک الشعرا بهار متولد شد.
ملک الشعرا بهار
میرزا محمدتقی متخلص به بهار در سال ۱۳۰۴ هجری قمری در شهر مشهد متولد شد. کم‌تر از هجده سال داشت که پدرش میرزا محمد کاظم صبوری درگذشت و به فرمان مظفرالدین شاه قاجار، لقب ملک الشعرایی پدر به پسر رسید.
محمد تقی بهار از هفت‌سالگی شعر می‌سرود و از چهارده‌سالگی به همراه پدر در محافل آزادی‌خواهان شرکت می‌کرد. بهار بیست‌ساله بود که به جمع مشروطه‌خواهان پیوست و شعرش را وقف انقلاب و آزادی کرد.
اشعار بهار، پرشور و دل‌نشین‌اند. درد و رنج بی‌پایان ایرانیان را به تصویر می‌کشند و با ظلم و جهل و استعمار به پیکار بر می‌خیزند.
شعر بهار با وجود انتساب به شعر کهن، با خواسته‌های زمان هماهنگ بود و معانی تازه را در فرم‌های آشنا تصویر می‌کرد.
روزنامه‌نگاری، تحقیق، ترجمه و نقد سیاسی و اجتماعی از دیگر فعالیت‌های بهار است.
بهار در دوره چهارم و پنجم و ششم مجلس شورای ملی حضور داشت و از این پس، از سیاست کناره گرفت.
ملک الشعرا بهار در ۶۴ سالگی بر اثر ابتلا به بیماری سل درگذشت.
