۶مارس ۲۰۰۸ میلادی
۲۷ صفر ۱۴۲۹ هجری قمری
دو تولد و یک درگذشت در تاریخ فرهنگی – هنری امروز قابل ره‌گیری است.
۷۰ سال پیش در چنین روزی جلال ذوالفنون، موسیقیدان و نوازنده سه‌تار، متولد شد. استاد ذوالفنون علاوه بر نوازندگی و تدریس صاحب تألیفات برجسته‌ای در موسیقی است.
۳۹۲ سال پیش در چنین روزی از سال میلادی فرانسیس بومونت، نمایش‌نامه‌نویس انگلیسی، درگذشت. «شاه و غیر شاه» از آثار اوست.
و ۸۰ سال پیش در چنین روزی از سال میلادی گابریل گارسیا مارکز، نویسنده کلمبیایی، متولد شد.
گابریل گارسیا مارکز
گابریل گارسیا مارکز، نویسنده کلمبیایی، در سال ۱۹۲۸ میلادی در آرکاتاکا به دنیا آمد. مارکز در دانشگاه‌های بوگوتا و کارتاچنا تحصیل کرد و از سال ۱۹۶۴ به نوشتن روی آورد. در پاریس مدتی خبرنگار روزنامه اسپکتادور بود. دفتر خبرگزاری کوبا را در بوگوتا تأسیس کرد و مدتی در دفتر خبرگزاری در هاوانا فعالیت کرد. در سال ۱۹۶۱ نخستین رمان خود را با نام «کسی به سرهنگ نامه نمی‌نویسد» منتشر کرد و یازده سال بعد در پی انتشار رمان‌های «تدفین مادربزرگ»، «صد سال تنهایی» و «سرگذشت یک غریق» جایزه رمولو گالکوس را دریافت کرد.
تجربه مارکز در حرفه خبرنگاری و آشنایی‌اش با باورها و آداب مردمان آمریکای لاتین آثار او را عمیق و ژرف ساخته است.
مارکز، خیالی‌ترین ماجراها را چنان جلوه می‌دهد که واقعی می‌نماید.
آکادمی نوبل در سال ۱۹۸۲ گابریل گارسیا مارکز را به پاس «رمان‌ها و داستان‌هایش که با پیوند دادن تخیل و واقعیت، زندگی و کشمکش‌های یک قاره را بیان می‌کند» برنده جایزه نوبل اعلام کرد.
«پاییز پدرسالار »، «ژنرال در هزارتوی خود» و «خاطرات دلبرکان غمگین من» از دیگر آثار اوست.
