آمریکا (دیوید آ. سلزنیک) کارگردان: آلفرد هیچکاک. فیلم‌نامه: رابرت شروود و جون هریس، بر مبنای اقتباس فیلیپ مک دالند از رمانی نوشته دافنه دو موریه. فیلم‌بردار: جرج بارنز. موسیقی: فرانتس واکسمن بازیگران: لارنس اولویویر. جون فونتین، جرج ساندرز، نابجل بروس، چ. آبری اسمیت، رجینا لددنی گلادیس کوپر و جودیت آندرسن. سیاه و سفید ۱۳۰دقیقه.
ندیمه جوان (فونتین) پیرزنی پولدار در تعطیلات با «ماکسیم دوینتر» (اولیویر) صاحب قصر باشکوه ماندرلی، که همسر اولش «ربکا» را از دست داده – آشنا می‌شود به زودی نیز با قبول پیشنهاد ازدواج او، بانوی تازه ماندرلی می‌شود، اما یاد و خاطره ربکا روی زندگی‌شان سایه انداخته است و خانم دانورس (آندرسن) سرپیش‌خدمت و همه کاره قصر و ندیمه وفادار «ربکا» تجسم این حضور قدرتمند است.
اقتباسی نسبتاً وفادار از رمان پرآوازه دو موریه که در دستان استاد آن‌قدر هویت مستقل می‌یابد تا بتوان آن را «اثری از آلفرد هیچکاک» دانست مهم‌ترین شخصیت فیلم – ربکا – را هرگز نمی‌بینیم اما همه جا هست و تسلطش را بر زندگی تمام ساکنان قصر اعمال می‌کند و ابعادی ماوراء طبیعی می‌یابد. خانم دانورس را هم هیچ وقت در حال کارهای معمولی (غذا خوردن، خندیدن یا استراحت) نمی‌بینیم و به همین دلیل مخوف‌تر به نظر می‌رسد با این همه فیلم بیش از آن که داستان رهایی یک مرد از سلطه گذشته و خاطره باشد، داستان پوست انداختن دختری جوان، بی‌تجربه ساده و شاید حتی بی‌دست و پا است که بالاخره پیروز می‌شود. ربکا نخستین فیلم هالیوودی هیچکاک است و تنها فیلم او که برنده اسکار بهترین فیلم شد.
