فیروزه

 
 

روش پخت آش داستان – قسمت دوم

مواد لازم برای تهیه آش داستان به اندازه چهار نفر را گفتیم (طرح، شخصیت، فضا و زبان). اما پخت آش کاملا به سلیقه خودتان بستگی دارد. میتوانید شورش را در بیاورید و یک داستان بنویسید که در آن همه عاشق هم باشند ( برای این کار باید به تعداد شخصیتهای مرد و زن جوان بیفزایید.) یا اینکه همه افسرده و دبرس باشند و بخواهند خودکشی کنند.و یا همه روشنفکر و سرشار از سوالات فلسفی باشند. البته باید توجه کنید چنین داستانی برای کسانی که رژیم دارند و نمیتوانند نمک بخورند مناسب نیست. اگر شما هم رژیم دارید میتوانید داستان بدون نمک و شیرین بنویسید و در اینصورت باید همه در آخر داستان به هم برسند و با هم عروسی کنند. آدمهای بد پشیمان شوند و توبه کنند و تصمیم بگیرند دیگر کارهای بد نکنند. ولی شیرینی هم دل بعضیها را میزند. این افراد باید داستانشان را کمی تلخ کنند و از ناامیدی، رنج ، بیهودگی زندگی، مزخرف بودن عشق و همه چیزهای خوب دیگر بنویسند. استفاده از چاشنی فضای ابری و تاریک، زبان در هم ریخته و شخصیت نهلیست نباید فراموش شود.

روش پخت: ابتدا طرح را کمی ورز دهید تا حسابی ور بیاید، یا به قول بعضیها دم بکشد. بعد شخصیت را که از قبل در آب نمک خوابانده شده تا متناسب با نوع داستان شود وارد آن کنید. در ابتدا میتوانید داستان را با یک دیالوگ از شخصیت اصلی شروع کنید. همان کاری که خیلیها میکنند و راحتترین کار است. روشهای دیگری هم برای شروع ممکن است که به علت ضیق وقت ذکر آنها را به زمان دیگری موکول میکنیم. در طول داستان شخصیت فقط در صورتی میتواند متحول شود که شما در حال نوشتن داستان شیرین باشید. در غیر این صورت شخصیت همان آدم بیخودی که اول داستان بوده باقی میماند.بعد از شروع، حالا داستان را تا میتوانید کش دهید. فقط مواظب باشید پاره نشود. وقتی به قدر کافی کش آمد، باید بتوانید به شکل آبرومندانهای تمامش کنید. البته لازم به گفتن نیست که پایان داستان بستگی کامل به طعم داستان دارد. پایان داستان تلخ خودکشی ، پایان داستان شیرین عروسی و پایان داستان شور هرچه عشقتان بکشد، میتواند باشد. امیدوارم از خوردن (خواندن) این آش شلمشوربا لذت ببرید.