هرنوشته ای در حد خودش خلاق است. نویسندگان باید به کاربرد کلمات بیندیشند. اینکه چگونه افکارشان را به نظم بیاورند و چگونه توجه مخاطب را به خود جلب کنند. نگارش خلاق را می توان نوع خاصی از نگارش دانست که در حوزه‌هایی همچون شعر، درام، داستان‌های کوتاه، مقالات شخصی، داستان‌های تخیلی کوتاه و بلند و یا داستان‌های غیرتخیلی گسترش یافته است.
اکنون نگارش خلاق می‌رود تا در کنار گونه‌های خاص نگارشی همچون سبک ژورنالیستی و… به عنوان یک سبک خاص مطرح شود. گاهی نگارش خلاق بسان یک منطقهٔ خاکستری است که در آن خلاقیت فردی و فنون نگارش ـ‌که مخصوص نویسندگان حرفه ای است‌ـ در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند.
امروزه در بسیاری از کالج‌ها و برخی هنرستان‌های فنی و یا حتی مدارس عالی، علاقه‌مندان می‌توانند نگارش خلاق را فرابگیرند. کسانی که می‌خواهند نگارش خلاق را به مثابه یک رشتهٔ تخصصی دنبال کنند باید کتاب‌های زیادی از نویسندگان گذشته و کنونی مطالعه کنند. آنها همچنین باید کتابها، متون و رهنمودهایی را که چگونگی تقویت مهارت نوشتاری را به آنان آموزش می‌دهد، مطالعه کنند. البته باید توجه داشت که در نگارش خلاق نیازی نیست که هنرجو سبک‌های هنری و نوشتاری را بیاموزد.
در کالج‌های آموزش نگارش خلاق هنرجویان پس از اتمام دورهٔ آموزشی‌شان مدرک لیسانس هنرهای زیبا دریافت می‌کنند و البته برخی هم ترجیح می‌دهند که مدرک ادبیات انگلیسی دریافت کنند و در ضمنِ رشته اصلی‌شان چند واحد هم دروس نگارش خلاق را بگذرانند. در ادامه، هنرجویان می‌توانند این رشته را در مقطع کارشناسی ارشد نیز ادامه دهند. همچنین برنامه‌هایی برای مقطع دکتری در رشته نگارش خلاق نیز مهیا شده که می‌تواند در آینده اجرا شود. هرچند درحال حاضر داوطلبان آن بسیار اندک‌اند.
زمانی که علاقه‌مندان می‌خواهند نمایشنامه‌نویسی یا فیلمنامه نویسی را آغاز کنند، اکثراً دوست دارند مدرکشان را در رشتهٔ هنرهای زیبا دریافت کنند. اکثر کسانی که وارد این رشته ها می‌شوند دنبال مدرسه‌ای مخصوص این رشته‌ها هستند [تا مدرکی معتبر دریافت کنند] اما باید توجه داشت که نیازی نیست رشته و مدرک تحصیلی کسی در زمینه نگارش خلاق یا ادبیات یا شغل او در این زمینه‌ها باشد. مردم از جهات مختلف و با شیوه‌های متفاوت وارد عرصه نگارش می‌شوند. به عنوان نمونه بسیاری از نویسندگان بزرگ بوده‌اند که شغل‌هایی مثل وکالت و.. داشته‌اند.
برای نویسنده شدن راه‌های مختلفی وجود دارد. درحالی‌که بعضی از مردم در مدارس به صورت رسمی تحصیل می‌کنند برخی دیگر با شرکت در کارگاه‌های نگارش خلاق با نوشتن و در حین عمل می‌آموزند. آنچه باید بدان توجه داشت این است که در این عرصه نقطه شروع و شیوه‌های متعددی وجود دارد.
باید توجه داشته باشیم که بعضی از موفق‌ترین نویسندگان، هرگز در رشتهٔ نگارش خلاق تحصیل نکردند؛ هرچند که تحصیل در این رشته می تواند کمک زیادی به کسب مهارت نویسندگی بکند. همچنان‌که برای یک نویسنده نگارش خلاق بسیار مهم است که برای تقویت مهارتش نکات دستوری و هنرهای نوشتاری را بداند. حتی بهتر است که با چند زبان بیگانه آشنا باشد. اخذ مدرک در این رشته ضروری نیست ولی می‌تواند پشتوانه‌ای باشد برای کسب مهارت نقد و نگارش خودآگاه و نقادانه.
بیشتر نویسندگان بزرگ نوشته‌های مرجوعی‌شان را بازنویسی می‌کردند. نگارش خلاق را نمی‌توان جعبه‌ای دانست که بشود به آن ضربه ای زد و چند تن پول به دست آورد. در اینجا فقط با نوشتن و پشتکارداشتن می‌توان درآمدی کسب کرد و یک زندگی در حد متوسط داشت. امروزه سایت‌ها و پایگاه‌های اینترنتی مبلغ مختصری بابت آثارخلاقانه ارائه می‌دهند. علاوه براینکه منشورات سنتی مثل کتابها و مجلات نیز به کار خود ادامه می‌دهند.
منبع: wisegeek.com
