این اواخر شعرهایم را توی iPhoneام نوشتهام. نوشتن در کاغذ یادداشتهای چسبان را هم دوست دارم همین طور در دفترهای بزرگ بیخط (فیلی). نوشتن با وسیلههای مختلف طوری که نگذارم احساس راحتی کنم، بسیار مفید است. گاهی خودم را به مثلا تبعید به کافیشاپ میفرستم. بودن در میان جمع کفریام میکند، یعنی همان حالتی که برای نوشتن من خوب است.
اگر هم بخواهم بنویسم ولی نتوانم راه مناسبش را پیدا کنم، معمولا بهترین کار خواندن کتاب شعر قدیمی جان اشبری است. میتوان گفت نوشتههایم اصلا شبیه او نیست اما خواندن کارهایش مرا در جهت مورد علاقهام به حرکت میاندازد.
در نهایت، به تازگی هنگام نوشتن به موسیقی جاز جک تیگاردن گوش میدهم. وقتی که بزرگترین شاهکارش در هدفونم پخش میشود و شیرقهوهام را مزه مزه میکنم، میتوانم بیپروا بنویسم.
—Frank Giampietro, author of Begin Anywhere