فیروزه

بعید می‌دانم بسیاری از مردم چندان نگاه مثبتی به بی‌خوابی داشته باشند. اما من، به عنوان کسی که به این مسئله مبتلاست، معمولاً هر روز تا ۵ و ۶ صبح بیدار می‌مانم. من دریافته‌ام که قدرت تخیل من در نیمه‌های شب بسیار بالاست انگار که ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه من با هم بسیار هماهنگ‌اند. علاوه بر این که در نیمه شب انسان از شر تلفن همراه و ایمیل و دیگر مصیبت‌های جهان واقعی نیز در امان است. بنابر این توصیه می‌کنم که حوالی ساعت ۱۰ و ۱۱ شب کمی قهوه دم کنید، در جایتان مستقر شوید، و بگذارید ذهنتان بی‌محابا هر جور که می‌خواهد بر صفحه سوار شود. و نگذارید هیچ چیزی حواستان را پرت کند و موجب عقب‌نشینی شما به زمین شود.

—Joshua Mohr, author of Some Things That Meant the World to Me (Two Dollar Radio, 2009)