من کتاب‌های روان‌شناسی را می‌بلعم چرا که آن‌ها به فهم شخصیت‌هایم بسیار کمک می‌کنند. من مسحور ایده‌های انقلابی روان‌شناس اجتماعی «فیلیپ زیمباردو» هستم. اگر برای نوشتن یک صحنه با مشکلی روبه‌رو شوم، صحنه‌های مشابه را در رمان‌هایی که در گذشته خواندم بررسی می‌کنم. این موجب قوت قلب و اعتماد به نفس است که نویسندگان بزرگ نیز با چنین چالش‌هایی مواجه بوده‌اند و به خوبی از پس آن برآمده‌اند. من با آی‌پاد شعر گوش می‌کنم. «دوروتی بارسی» شاعر محبوب من در میان معاصران است. شعرهای خوانندگان هیپ‌هاپ مثل «ماز دف» و گروه «د روتز» همیشه به من ایده می‌دهد. اما نمی‌توانم برای همیشه به یک روال عادی یا تشریفات خاصی برای نوشتن پای‌بند باشم، چرا که اگر از آن تشریفات خسته شوم، نوشته‌های من نیز از دست من خسته خواهند شد.
—Margaux Fragoso, author of Tiger, Tiger (Farrar, Straus and Giroux, 2011)
